SPITALAS Nicolas: Μάρτυράς μου, το παιδί: Τραγικές ιστορίες διαζυγίων

ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΟΥ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ

Δρ Νίκος Σπιτάλας, καθηγητής,

Πρόεδρος ΣΥΓΑΠΑ http://spitalas.blogspot.com

Συγγραφέας των βιβλίων: Ιστορίες Διαζυγίων’, ‘Το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων’, κτλ. www.sos-sygapa.eu

Στο διαζύγιο, στην Ελλάδα:

Είναι αναγκαία η μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου με: Οικογενειακά δικαστήρια, οικογενειακούς δικαστές με γνώσεις ψυχολογίας/παιδοψυχιατρικής, κοινωνικές υπηρεσίες με πραγματογνώμονες/ειδικούς παιδαγωγούς, διαμεσολαβητές, συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία και να ερωτάται το παιδί στην αρχή του διαζυγίου όχι όμως από δικαστές. Αλλά κυρίως, να αναπτυχθεί παιδεία/πολιτισμός και κοινωνική πολιτική της τοπικής αυτοδιοίκησης με ειδικά γραφεία κοινωνικών υπηρεσιών για προβληματικά ζευγάρια και διαζύγια.

Η πλύση εγκεφάλου και η συκοφαντική δυσφήμιση σε συνδυασμό με ανεγκέφαλους, απατεώνες και δικομανείς δικηγόρους, καταστρέφουν παιδί και πατέρα δημιουργώντας το Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης το οποίο είναι ψυχιατρικό φαινόμενο αποστροφής του παιδιού από τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια. (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF_%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82).

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ - ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

(Από τις μαρτυρίες των ενδιαφερομένων)

Μπαμπάς παιδιών εκτός γάμου:

‘Τα παιδιά μου είναι η ζωή μου. Επειδή προτιμούσαν εμένα, ζήτησα την επιμέλεια και αυτή για να μη τα χάσει, με κατηγόρησε ότι τα παρενοχλούσα. Μετά από 8 χρόνια, καταδικάστηκε σε 3 μήνες φυλάκιση μαζί με την μάρτυρά της, τελεσίδικα και αμετάκλητα αλλά τα παιδιά μου από την πλύση εγκεφάλου, τη συκοφαντική δυσφήμιση και τα πολλά δικαστήρια, έχουν στραφεί εναντίον μου, δίχως λόγο. Η μάνα με το στενό της συγγενικό περιβάλλον έχουν ιδεοληψίες, είναι μυθομανείς/ψυχασθενείς και προβάλουν τον εαυτό τους, όπως και ο δικηγόρος τους ως συκοφάντης. Η δικαιοσύνη είναι ανύπαρκτη και έκανε κακό στα παιδιά μου και σ’εμένα. Είμαστε σε μια χώρα άχρηστων, δικομανών, ψυχασθενών, σκευωρών, απατεώνων’.

Πατέρας παιδιού εκτός γάμου με αλλοδαπή:

‘Ο αστυνομικός διευθυντής παρείχε στη μητέρα του παιδιού προστασία ενώ αυτή είναι θύτης, αφήνει το παιδί μόνο όλη μέρα και με συμπεριφέρθηκε σαν να μην είμαι Έλληνας πολίτης. Ενώ το παιδί μου κινδυνεύει, δικαστές και εισαγγελείς με παροτρύνουν ή να κάνω μηνύσεις ή να εγκαταλείψω. Σε τι κράτος ζούμε? Είμαι καλός πατέρας, αγαπώ το γιο μου και ο γιος μου εμένα. Δεν μπορεί οι νόμοι να είναι τόσο άδικοι. Στο τελευταίο «επεισόδιο» είχα το παιδί για το Σαββατοκύριακο, αλλά η μαμά του ξέχασε να έρθει να το πάρει τη Δευτέρα. Έμεινε μαζί μου μία εβδομάδα, χωρίς η μητέρα του να επικοινωνήσει καθόλου. Όταν το θυμήθηκε, ούτε το παιδί ήθελε να πάει στο σπίτι της ούτε εγώ να το αποχωριστώ, επειδή ξαφνικά της κάπνισε. Το δικαστήριο έχει επιδικάσει 300 ευρώ διατροφή, την οποία ο Βασίλης καταβάλλει ανελλιπώς. Δεν μπορώ όμως να βλέπω το παιδί μου να μεγαλώνει σε ένα παντελώς ακατάλληλο περιβάλλον, χωρίς αγάπη. Δυστυχώς, τα πράγματα που βλέπει στο σπίτι της μητέρας του αλλά και συνολικά η διαμάχη μεταξύ μας το έχουν επηρεάσει. Είναι απαραίτητο να το δει ειδικός, αλλά τα οικονομικά μου δεν το επιτρέπουν, ενώ η μητέρα του ούτε το συζητά. Είμαι σε αδιέξοδο, γι’ αυτό και έκανα αυτήν την κίνηση που δεν ξέρω πού θα με βγάλει’.

Ο Γιάννης, πατέρας παιδιού εκτός γάμου:

‘Η συμφωνία μας ήταν να αποβάλει αλλά εγώ το θέλω το παιδί. Μένουν 50 μέτρα από το σπίτι μου και δεν μ’αφήνει να το δω. Ήρθαν οι συγγενείς της να με σκοτώσουν. Δεν αφήνει ούτε τη γιαγιά να το δει. Είναι όλοι τους ψυχοπαθείς’.

Γιαγιά επωνύμου, με εγγόνι από εξώγαμο:

‘Δεν έχει το δικαίωμα η Αγγελική να μου στερεί το παιδί του παιδιού μου, που είναι δυό φορές παιδί μου. Δεν καταλαβαίνω το γιατί… Εκείνη μας θεωρούσε οικογένειά της. Τώρα μας ξέχασε? Και δεν μας νοιάζει τόσο για εκείνη, αφού είναι νέα, όμορφη και ελεύθερη να κάνει ότι θέλει, όσο για το παιδί, δεν το έχουμε δει και μας λείπει. Θέλω το παιδί τώρα που μεγάλωσε να έλθει και να δει το σπίτι που μεγάλωσε ο πατέρας του. Θέλουμε να το δούμε και να το σφίξουμε στην αγκαλιά μας. Έλεος πια!’.

Πατέρας με βραβείο Ακαδημίας:

‘Το παιδί μου ήταν εκτός γάμου και καλώς δεχούμενο. Δεν αφήνουν όμως να το δω και μου το έχουν αποξενώσει. Πάω στα δικαστήρια για να το δω αλλά η κατάσταση γίνεται χειρότερα. Είναι τρέλα’.

Πατέρας με παιδί εκτός γάμου, επώνυμος ιατρός:

‘Η μητέρα του παιδιού μου με έχει για χρηματοδότη. Δεν δουλεύει και με οδηγεί στα δικαστήρια για διατροφές κάθε δύο χρόνια. Δεν αντέχω άλλο. Αγαπάω το παιδί μου και κάνω θυσίες.’

Πατέρας που ήθελε την επιμέλεια του εξώγαμου κοριτσιού του:

‘Ολοι έλεγαν τι καλή μαμά είναι αυτή, τι ισορροπημένη και νοικοκυρά. Όμως όταν την πήγαμε στο ψυχιατρείο με απλή διάγνωση στην αρχή διπολικής διαταραχής και είδαν κακοποίηση παιδιού και αφρούς από το στόμα όταν θύμωνε, τότε εισηγήθηκαν σε εισαγγελέα την αφαίρεση της επιμέλειας. Δυστυχώς, ακόμα περιμένω πέντε χρόνια στα δικαστήρια, να πάρω την επιμέλεια του παιδιού μου. Ζήλευε που το παιδί με αγαπούσε περισσότερο από διαίσθηση του καλού’.

Μια άλλη γιαγιά (εγγόνι εξώγαμο):

‘Πολυαγαπημένα μου εγγόνια, Τι σας έκανα και δεν μου μιλάτε? Γιατί δεν έρχεστε να σας δω? Τώρα που είμαι στα στερνά μου και θέλω να σας σφίξω στην αγκαλιά μου, να σας δώσω τις τελευταίες συμβουλές ώστε ν'αντιμετωπίσετε τη ζωή με αισιοδοξία και δύναμη, με πρότυπα, με μόρφωση. Ποιος σας δηλητηρίασε και σας αποξένωσε? Θυμάστε τι ωραία περνούσαμε μαζί? Σας μεγάλωσα με όλες τις ανέσεις παρ’όλη τη φτώχεια μου.

Πόσο σας αγαπώ και σας σκέφτομαι! Σας χώρισαν από εμένα, ενώ δεν φταίτε σε τίποτα να έχετε μίσος. Δεν μπορείτε να ευτυχίσετε μέσα στο μίσος. Δεν καταλαβαίνετε τι είναι κακό και καλό επειδή χώρισαν οι γονείς σας.

Θέλησαν να σας καταστρέψουν με πλύση εγκεφάλου (πες, πες, το ψέμα, γίνεται αληθινό). Οι συκοφαντίες και οι κακίες που σας πότισαν, δεν είναι προς το καλό σας και το συμφέρον σας. Προσπάθησαν μάλιστα να σας διχάσουν και να πουν ότι δεν σας αγαπώ εξίσου, ενώ γνωρίζετε πολύ καλά τον πόνο μου για εσάς.

Σας βλέπω μόνο στη φωτογραφία και κλαίω. Κλαίω για την κατάντια μας, τη κατάντια σας, την κατάντια της χώρας μας που είναι ανίκανη να σας προστατεύσει και να δει το πραγματικό σας συμφέρον. Τα χρήματα δεν κάνουν τον άνθρωπο.

Μοιάζετε με τον παππού σας τόσο πολύ. Καταριέμαι τη δικαιοσύνη και τους δικαστές και εισαγγελείς που ‘χτύπησαν’ το μπαμπά σας τόσο πολύ και τον κατέστρεψαν ακούγοντας τον απατεώνα δικηγόρο της μαμάς σας που φρόντισε να πει παραμύθια ενάντια στο στήριγμά σας και τον πατέρα που σας ανέθρεψε, που σας αγάπησε όσο τίποτα στο κόσμο. Θα είμαι πάντα ο άγγελος - βοηθός σας όπου και αν βρίσκεστε.’

Άλλος πατέρας (παιδί εκτός γάμου):

‘Τα παιδιά μου είναι το παν για μένα αλλά όχι για τη μητέρα τους. Συμφωνήσαμε να κάνει παιδιά και να τα πάρω, να τα μεγαλώνω εγώ και το δέχθηκε με μεγάλη χαρά. Όμως, όταν κατάλαβε ότι υπάρχει χρήμα διατροφής και από το κοινωνικό της περίγυρο ότι είναι ντροπή να χάσει την επιμέλεια, τότε έγινε θηρίο. Προσπάθησε με ψέματα, συκοφαντίες και πλύση εγκεφάλου να τα αποξενώσει για να φανεί καλή μητέρα. Τώρα, τα παιδιά μετά από πολλούς δικαστικούς αγώνες και δηλώσεις τους ότι θέλουν να ζουν με το μπαμπά, έχουν ψυχολογικό πρόβλημα και δεν θέλουν να με δουν, δίχως να υπάρχει κανένας λόγος’

Πατέρας που έφυγε στο εξωτερικό απογοητευμένος και θέλει αλλαγή υπηκοότητας:

‘Προσπάθησα μέσω δικαιοσύνης να βλέπω καθημερινά το δύο ετών παιδί μου αλλά, ούτε ο εισαγγελέας, ούτε η αστυνομία, ούτε κανείς δεν άκουσε τις κραυγές μου. Δεν θέλουν να το βαφτίσουν, δεν το κάνουν τα εμβόλιά του, δεν δέχονται να τα κάνω εγώ και με μηνύουν για κάθε μου ενέργεια. Είμαι δικαστικός επιμελητής και δυστυχώς με λύπη μου βλέπω ότι κανένας θεσμός δεν λειτουργεί στην Ελλάδα και ο άνδρας είναι πολίτης … τελευταίας κατηγορίας. Φεύγω και αφήνω την … τρέλα πίσω μου’ .

Παιδί που έζησε 10 χρόνια εξαναγκαστικής αποξένωσης από τον πατέρα:

‘Έζησα τη φρίκη για περισσότερα από 10 χρόνια. Η μαμά μου δεν ήθελε να βλέπω το μπαμπά μου και τον συκοφαντούσε συνεχώς στα μάτια μου. Ήθελε να κάνει το άσπρο-μαύρο, να με τρελάνει. Ο πατέρας μου ερχόταν να με πάρει και δεν ήθελα να τον δω για να καλοπιάσω τη μαμά. Είχα ανάγκη από ψυχοθεραπεία για πολλά χρόνια. Νόμιζα ότι ήμουν σε φυλακή. Τώρα που είμαι 30 ετών γελάω με τη μάνα μου και την αποκαλώ τρελή’.

Μάνα παιδιού εκτός γάμου, πολιτικός:

‘Το παιδί μου είναι ιδιοκτησία μου. Δεν θ’αφήσω κανένα να μου το πάρει. Ο πατέρας να δίνει χρήματα για διατροφή και θα το βλέπει όταν θέλω εγώ, παρουσία κοινωνικού λειτουργού’.

Μαμά που έχασε την επιμέλεια:

‘Δεν αφήνουν να δω τα παιδιά μου, είμαι σε απόγνωση. Την τελευταία φορά που τα είδα ήταν πριν από ένα χρόνο και ήμουν διαλλακτική με τον πατέρα και το συγγενικό περιβάλλον του. Με βρίζουν, με αποστρέφονται και δεν μ’αφήνουν να πάω στο σχολείο τους. Νομίζω ότι θα τρελαθώ’.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΔΥΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ:

1) Η απόφαση 952/2007 Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης διατυπώνει την άποψη ότι: ‘παραδοσιακά η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαιτέρων περιποιήσεων, όμως κατά τις νεώτερες ιατρικές παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, αυτό ισχύει μόνο για τη νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται σαφής βιοκοινωνική υπεροχή στη μητέρα’. (!!!)

2) Η απόφαση 35/2009, του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αναθέτει προσωρινά την επιμέλεια στη μητέρα, με το παρακάτω αιτιολογικό, όταν αγνοεί παντελώς τις απειράριθμες παρεμποδίσεις επικοινωνίας που κάνει η μητέρα: «η μονομερής και αυθαίρετη συμπεριφορά του πατέρα να παραβιάσει την επιμέλεια του ανηλίκου και να το εκθέσει σε φυσική και ψυχική δοκιμασία αναθέτοντας εν τοις πράγμασι την επιμέλεια στους γονείς του καταδεικνύει την έλλειψη υπευθυνότητας και την ανωριμότητά του να ανταποκριθεί στα πρόσθετα καθήκοντα και την αυξημένη ευθύνη που επιτάσσει το καθήκον άσκησης επιμέλειας του ανηλίκου. Λεκτέον ότι η αναίτια και αβασάνιστη στέρηση του ενός από τα δύο γονεϊκά πρότυπα της ζωής του δεν αντισταθμίζεται ούτε αναπληρώνεται από κανένα άλλο υλικό αγαθό ούτε βέβαια υποκαθίσταται από την παρουσία άλλων προσώπων στη ζωή του, αντίθετα το οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε συναισθηματικό ακρωτηριασμό». (!!!).

Ένα στα τρία παιδιά γεννιούνται εκτός γάμου στην Ευρώπη των 27, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (EUROSTAT), τo 2010. Σήμερα, ο αριθμός των παιδιών που γεννιούνται εκτός γάμου αυξάνεται συνεχώς στην Ε.Ε. Από 17,4% το 1990 αυξήθηκε σε 25,1 % το 1998 και το 2008 έφτασε στο ποσοστό του 35,1 %... Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Εσθονία (59%) και ακολουθούν η Σουηδία (54,7%) και η Γαλλία (52,6%). Το χαμηλότερο ποσοστό είχε η Ελλάδα (5,9% το 2008 έναντι 3,8% το 1998) και λίγο πιο πάνω βρίσκεται η Κύπρος με ποσοστό 8,9% (1998: 2,1%). Σήμερα, το ποσοστό παιδιών εκτός γάμου στην Ελλάδα είναι 20% αν λάβει υπόψη του κανείς ότι πολλά ζευγάρια είναι μικτά και δεν δηλώνονται στην Ελλάδα, ο αριθμός γάμων δεν είναι σαφής διότι υπάρχουν και θρησκευτικοί γάμοι και πολλά εξώγαμα δηλώνονται στο εξωτερικό. Το νέο δεδομένο είναι ότι γεννιούνται σε γάμο με άλλο πατέρα και έτσι δηλώνονται ως ‘εντός γάμου’ αλλά στον άνδρα/σύζυγο ‘κερατά’.

Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι μειώνεται ο αριθμός των γάμων στην Ε.Ε. Το 2008 έγιναν 4,9 γάμοι ανά 1.000 άτομα, έναντι 5,1 το 1998 και 6,3 το 1990. Η χώρα με τους λιγότερους γάμους είναι η Σλοβενία (3,3 ανά 1.000 κατοίκους) και ακολουθούν η Βουλγαρία (3,6), το Λουξεμβούργο (3,9) και η Ουγγαρία (4). Στον αντίποδα βρίσκονται η Κύπρος (7,7 ανά 1.000 κατοίκους το 2008), η Λιθουανία (7,2) και η Ρουμανία (6,9). Στην Ελλάδα έγιναν 4,8 γάμοι ανά 1.000 κατοίκους το 2008, έναντι 5,1 το 1998 και 5,8 το 1980. Σύμφωνα με τα στατιστικά της «ΙΝSΕΕ», το 2007, η Γαλλία κλέβει τα σκήπτρα στη γονιμότητα από την Ιρλανδία που κατείχε τα τελευταία χρόνια τα πρωτεία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

ΓΡΑΜΜΑ ΠΑΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ

http://www.inews.gr/116/gramma-patera-pros-ta-paidia-tou.htm

ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ

http://www.mothersblog.gr/o-kosmos-toy-paidioy/item/8076-dekaexahronos-aytoktonise-afinontas-gramma-ston-patera-toy

ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΠΑΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

http://www.gatzoli.gr/2010/11/blog-post_7815.html

Δέστε επίσης:

Πως τρελαίνονται τα παιδιά των διαζυγίων (ρόλος του σχολείου)

http://ksipnistere.blogspot.gr/2012/10/blog-post_10.html

http://divorced-parent-kids-greece.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1334.html

Ιστορίες διαζυγίων