Μανάδες που μετάνιωσαν είναι άξιες

Συγχαίρω όλες τις καλές μητέρες που με συμπαραστάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια για δικαίωση, γονική ισότητα, ελευθερία και αναγνώριση.
Συγχαίρω επίσης τις κυρίες που αναγνώρισαν όσα έλεγα προ 30 ετών.
Συγχαίρω τις μαμάδες που μετάνιωσαν για την κακή άσκηση της μέριμνας των παιδιών τους είτε παντρεμένες, είτε χωρισμένες. Αυτές που κατάλαβαν τα τεράστια σφάλματα: Το σφικταγκάλιασμα των παιδιών τους (κυρίως αγοριών) με το οποίο δεν άφησαν αυτά να ανοίξουν τα φτερά τους και να δουν τον κόσμο. Δεν άφησαν αυτά τα παιδιά να γίνουν αυτόνομα. Δεν τα άφησαν να έχουν αυτόβουλη θέληση και κατάντησαν έρμαια των ορέξεών τους. Δεν τα έδωσαν τη σωστή διαπαιδαγώγηση με το πρότυπο του πατέρα που είναι αναγκαίο.
Αυτές που μετάνιωσαν γιατί έκαναν τα πάντα να αποξενώσουν τα παιδιά τους, είτε με πλύση εγκεφάλου, είτε με ψευδείς κατηγορίες, είτε με δικαστήρια κατά του πατέρα.
Δεν είναι κακό να είσαι ψυχοπαθής μάνα. Κακό είναι να μην το αναγνωρίζεις έστω και αργά και να μη θέλεις να θεραπευθείς. Είτε με φάρμακα, είτε με ψυχοθεραπεία.

Σύνδεσμοι:

www.sos-sygapa.eu

και
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF_%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82