The narrow range of choice and virus resistance to the most common drugs require search and introduction of new drugs with proven efficacy and safety for the treatment of influenza. Ergoferon is a new combined medicine containing release active antibodies to interferon-gamma (anti-IFNgamma), CD4-coreceptor and histamine. The formulation influences various links of antiviral defense and provides antiinflammatory effect. The efficacy of the drug is related to its production process during which multiple reduction of the initial concentration of every component leads to release of special release activity. Previous experimental studies showed that anti-IFNgamma had antiviral activity against pandemic influenza virus A (H1N1) 2009 comparable to that ofoseltamivir (suppression of virus replication in the lung tissue, increase of the lifespan and reduction of the laboratory animals mortality). The aim of the multicentre randomized clinical trial was to compare (versus oseltamivir) the efficacy and safety of ergoferon in the treatment of influenza in adults. 213 patients with flu-like symptoms were examined in 8 medical centres of Russia during two epidemiological seasons (2010-11 and 2011-12). The inclusion criteria were: the first 48 hours after the onset; fever > or =37.8 degrees C, at least one common symptom and at least one respiratory symptom. Influenza was confirmed in 52 patients by QuickVue rapid diagnosis. 23 patients received ergoferon according to the treatment scheme and 29 received oseltamivir (daily dose 150 mg). Duration of the treatment was 5 days. The patients were followed up for 7 days. The primary endpoint was the percentage of the patients with the body temperature normalization for 2-5 days of the treatment. The maximum efficacy of ergoferon was observed on the second day of the treatment: almost half (48%) of the initially febrile patients had normal body temperature (versus 28% in the patients treated with oseltamivir). The comparison of the two groups of the patients by the morning and evening measurements of the body temperature every five days of the treatment by Cochran-Mantel-Haenszel revealed a significant difference between the two groups (chi2 = 7.1; p = 0.008). The average duration of the fever in the group of ergoferon was 2.3 +/- 1.2 days, in the group of oseltamivir--2.6 +/- 1.3 days (the efficacy of oseltamivir in the present study was comparable with the previously published data). The percentage of the patients treated with antipyretics because of hyperthermia on the second day of the treatment lowered 3 times and amounted to 17% (versus 41% in the oseltamivir group). The severity of common and respiratory symptoms (nose/throat/chest) significantly decreased on the third day of the treatment in both groups, the majority of the patients had either minimum severity or no signs of influenza. The clinical improvement was associated with positive changes in the life quality. No cases of the disease aggravation were recorded. Complications requiring antibiotic treatment or hospitalization were not observed during the followup. There were no adverse events recorded due to the drug use. No deviations in the laboratory indices were stated. Ergoferon is a new safe drug for the treatment of influenza. Its clinical efficacy was comparable to that of oseltamivir. The therapeutic effects of the drug were evident from: significant reduction of the disease severity, duration of febricity and general toxicity and respiratory flu symptoms, lower percentage of the patients with fever for 2 days. The febrile period in most of the patients did not exceed 2 days.
Η στενή ποικιλία επιλογής και αντοχή στα ιόντα στα πιο κοινά φάρμακα απαιτεί αναζήτηση και εισαγωγή νέων φαρμάκων με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια για τη θεραπεία της γρίπης. Το Ergoferon είναι ένα νέο συνδυασμένο φάρμακο που περιέχει δραστικά αντισώματα απελευθέρωσης σε ιντερφερόνη-γάμμα (αντι-ΙΡΝαμα), CD4-υποδοχέα και ισταμίνη. Το σκεύασμα επηρεάζει διάφορους συνδέσμους αντιικής προστασίας και παρέχει αντιφλεγμονώδη δράση. Η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου σχετίζεται με την παραγωγική του διαδικασία, κατά την οποία η πολλαπλή μείωση της αρχικής συγκέντρωσης κάθε συστατικού οδηγεί στην απελευθέρωση της ειδικής δραστικότητας απελευθέρωσης. Προηγούμενες πειραματικές μελέτες έδειξαν ότι η αντι-IFNgamma είχε αντι-ιική δράση κατά του ιού πανδημίας A (H1N1) 2009 συγκρίσιμη με εκείνη του ofoseltamivir (καταστολή της αναπαραγωγής του ιού στον πνευμονικό ιστό, αύξηση της διάρκειας ζωής και μείωση της θνησιμότητας των εργαστηριακών ζώων). Στόχος της πολυκεντρικής τυχαιοποιημένης κλινικής μελέτης ήταν η σύγκριση (έναντι oseltamivir) της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της εργοφαιρόνης στη θεραπεία της γρίπης σε ενήλικες.
Afiriméni
I stení poikilía epilogís kai antochí sta iónta sta pio koiná fármaka apaiteí anazítisi kai eisagogí néon farmákon me apodedeigméni apotelesmatikótita kai asfáleia gia ti therapeía tis grípis. To Ergoferon eínai éna néo syndyasméno fármako pou periéchei drastiká antisómata apelefthérosis se interferóni-gámma (anti-IRNama), CD4-ypodochéa kai istamíni. To skévasma epireázei diáforous syndésmous antiikís prostasías kai paréchei antiflegmonódi drási. I apotelesmatikótita tou farmákou schetízetai me tin paragogikí tou diadikasía, katá tin opoía i pollaplí meíosi tis archikís synkéntrosis káthe systatikoú odigeí stin apelefthérosi tis eidikís drastikótitas apelefthérosis. Proigoúmenes peiramatikés melétes édeixan óti i anti-IFNgamma eíche anti-iikí drási katá tou ioú pandimías A (H1N1) 2009 synkrísimi me ekeíni tou ofoseltamivir (katastolí tis anaparagogís tou ioú ston pnevmonikó istó, áfxisi tis diárkeias zoís kai meíosi tis thnisimótitas ton ergastiriakón zóon). Stóchos tis polykentrikís tychaiopoiiménis klinikís melétis ítan i sýnkrisi (énanti oseltamivir) tis apotelesmatikótitas kai tis asfáleias tis ergofairónis sti therapeía tis grípis se enílikes. 23 ασθενείς έλαβαν ergoferon σύμφωνα με το σχήμα θεραπείας και 29 έλαβαν oseltamivir (ημερήσια δόση 150 mg). Η διάρκεια της θεραπείας ήταν 5 ημέρες. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για 7 ημέρες. Το κύριο τελικό σημείο ήταν το ποσοστό των ασθενών με κανονικοποίηση της θερμοκρασίας του σώματος για 2-5 ημέρες από τη θεραπεία. Η μέγιστη αποτελεσματικότητα της ergoferon παρατηρήθηκε τη δεύτερη ημέρα της θεραπείας: σχεδόν το ήμισυ (48%) των αρχικά εμπύρετων ασθενών είχε φυσιολογική θερμοκρασία σώματος (έναντι 28% στους ασθενείς που έλαβαν oseltamivir). Η σύγκριση των δύο ομάδων των ασθενών με τις μετρήσεις της θερμοκρασίας του σώματος κάθε πρωί και το βράδυ κάθε πέντε ημέρες από τη θεραπεία με Cochran-Mantel-Haenszel αποκάλυψε μια σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων (chi2 = 7.1, p = 0.008). Η μέση διάρκεια του πυρετού στην ομάδα της ergoferon ήταν 2,3 +/- 1,2 ημέρες, στην ομάδα του oseltamivir - 2,6 +/- 1,3 ημέρες (η αποτελεσματικότητα του oseltamivir στην παρούσα μελέτη ήταν συγκρίσιμη με τα προηγούμενα δημοσιευμένα δεδομένα). Το ποσοστό των ασθενών που έλαβαν αντιπυρετικά φάρμακα λόγω της υπερθερμίας τη δεύτερη ημέρα της θεραπείας μειώθηκε 3 φορές και ανήλθε σε 17% (έναντι 41% στην ομάδα του oseltamivir). Η σοβαρότητα των συνηθισμένων και αναπνευστικών συμπτωμάτων (μύτη / λαιμός / στήθος) μειώθηκε σημαντικά την τρίτη ημέρα της θεραπείας και στις δύο ομάδες, η πλειονότητα των ασθενών είχε είτε ελάχιστη σοβαρότητα είτε μη σημάδια γρίπης. Η κλινική βελτίωση συσχετίστηκε με θετικές αλλαγές στην ποιότητα ζωής. Δεν καταγράφηκαν περιπτώσεις επιδείνωσης της νόσου. Οι επιπλοκές που απαιτούν αντιβιοτική αγωγή ή νοσηλεία δεν παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Δεν παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες λόγω της χρήσης ναρκωτικών. Δεν αναφέρθηκαν αποκλίσεις στους εργαστηριακούς δείκτες. Το Ergoferon είναι ένα νέο ασφαλές φάρμακο για τη θεραπεία της γρίπης. Η κλινική αποτελεσματικότητά του ήταν συγκρίσιμη με εκείνη του oseltamivir. Τα θεραπευτικά αποτελέσματα του φαρμάκου ήταν εμφανή από: σημαντική μείωση της σοβαρότητας της νόσου, διάρκεια της πυρετότητας και της γενικής τοξικότητας και συμπτώματα της αναπνευστικής γρίπης, μικρότερο ποσοστό των ασθενών με πυρετό για 2 ημέρες. Η περίοδος εμπύρετου στους περισσότερους ασθενείς δεν υπερβαίνει τις 2 ημέρες.
23 astheneís élavan ergoferon sýmfona me to schíma therapeías kai 29 élavan oseltamivir (imerísia dósi 150 mg). I diárkeia tis therapeías ítan 5 iméres. Oi astheneís parakolouthíthikan gia 7 iméres. To kýrio telikó simeío ítan to posostó ton asthenón me kanonikopoíisi tis thermokrasías tou sómatos gia 2-5 iméres apó ti therapeía. I mégisti apotelesmatikótita tis ergoferon paratiríthike ti défteri iméra tis therapeías: schedón to ímisy (48%) ton archiká empýreton asthenón eíche fysiologikí thermokrasía sómatos (énanti 28% stous astheneís pou élavan oseltamivir). I sýnkrisi ton dýo omádon ton asthenón me tis metríseis tis thermokrasías tou sómatos káthe proí kai to vrády káthe pénte iméres apó ti therapeía me Cochran-Mantel-Haenszel apokálypse mia simantikí diaforá metaxý ton dýo omádon (chi2 = 7.1, p = 0.008). I mési diárkeia tou pyretoú stin omáda tis ergoferon ítan 2,3 +/- 1,2 iméres, stin omáda tou oseltamivir - 2,6 +/- 1,3 iméres (i apotelesmatikótita tou oseltamivir stin paroúsa meléti ítan synkrísimi me ta proigoúmena dimosievména dedoména). To posostó ton asthenón pou élavan antipyretiká fármaka lógo tis yperthermías ti défteri iméra tis therapeías meióthike 3 forés kai anílthe se 17% (énanti 41% stin omáda tou oseltamivir). I sovarótita ton synithisménon kai anapnefstikón symptomáton (mýti / laimós / stíthos) meióthike simantiká tin tríti iméra tis therapeías kai stis dýo omádes, i pleionótita ton asthenón eíche eíte eláchisti sovarótita eíte mi simádia grípis. I klinikí veltíosi syschetístike me thetikés allagés stin poiótita zoís. Den katagráfikan periptóseis epideínosis tis nósou. Oi epiplokés pou apaitoún antiviotikí agogí í nosileía den paratiríthikan katá ti diárkeia tis parakoloúthisis. Den paratiríthikan anepithýmites enérgeies lógo tis chrísis narkotikón. Den anaférthikan apoklíseis stous ergastiriakoús deíktes. To Ergoferon eínai éna néo asfalés fármako gia ti therapeía tis grípis. I klinikí apotelesmatikótitá tou ítan synkrísimi me ekeíni tou oseltamivir. Ta therapeftiká apotelésmata tou farmákou ítan emfaní apó: simantikí meíosi tis sovarótitas tis nósou, diárkeia tis pyretótitas kai tis genikís toxikótitas kai symptómata tis anapnefstikís grípis, mikrótero posostó ton asthenón me pyretó gia 2 iméres. I períodos empýretou stous perissóterous astheneís den ypervaínei tis 2 iméres.
[Ergoferon and Oseltamivir in Treatment of Influenza: Results of Multicentre Randomized Comparative Clinical Trial]
The narrow range of choice and virus resistance to the most common drugs require search and introduction of new drugs with proven efficacy and safety for the treatment of influenza. Ergoferon is a new combined medicine containing release active antibodies to interferon-gamma (anti-IFNgamma), CD4-coreceptor and histamine. The formulation influences various links of antiviral defense and provides antiinflammatory effect. The efficacy of the drug is related to its production process during which multiple reduction of the initial concentration of every component leads to release of special release activity. Previous experimental studies showed that anti-IFNgamma had antiviral activity against pandemic influenza virus A (H1N1) 2009 comparable to that ofoseltamivir (suppression of virus replication in the lung tissue, increase of the lifespan and reduction of the laboratory animals mortality). The aim of the multicentre randomized clinical trial was to compare (versus oseltamivir) the efficacy and safety of ergoferon in the treatment of influenza in adults. 213 patients with flu-like symptoms were examined in 8 medical centres of Russia during two epidemiological seasons (2010-11 and 2011-12). The inclusion criteria were: the first 48 hours after the onset; fever > or =37.8 degrees C, at least one common symptom and at least one respiratory symptom. Influenza was confirmed in 52 patients by QuickVue rapid diagnosis. 23 patients received ergoferon according to the treatment scheme and 29 received oseltamivir (daily dose 150 mg). Duration of the treatment was 5 days. The patients were followed up for 7 days. The primary endpoint was the percentage of the patients with the body temperature normalization for 2-5 days of the treatment. The maximum efficacy of ergoferon was observed on the second day of the treatment: almost half (48%) of the initially febrile patients had normal body temperature (versus 28% in the patients treated with oseltamivir). The comparison of the two groups of the patients by the morning and evening measurements of the body temperature every five days of the treatment by Cochran-Mantel-Haenszel revealed a significant difference between the two groups (chi2 = 7.1; p = 0.008). The average duration of the fever in the group of ergoferon was 2.3 +/- 1.2 days, in the group of oseltamivir--2.6 +/- 1.3 days (the efficacy of oseltamivir in the present study was comparable with the previously published data). The percentage of the patients treated with antipyretics because of hyperthermia on the second day of the treatment lowered 3 times and amounted to 17% (versus 41% in the oseltamivir group). The severity of common and respiratory symptoms (nose/throat/chest) significantly decreased on the third day of the treatment in both groups, the majority of the patients had either minimum severity or no signs of influenza. The clinical improvement was associated with positive changes in the life quality. No cases of the disease aggravation were recorded. Complications requiring antibiotic treatment or hospitalization were not observed during the followup. There were no adverse events recorded due to the drug use. No deviations in the laboratory indices were stated. Ergoferon is a new safe drug for the treatment of influenza. Its clinical efficacy was comparable to that of oseltamivir. The therapeutic effects of the drug were evident from: significant reduction of the disease severity, duration of febricity and general toxicity and respiratory flu symptoms, lower percentage of the patients with fever for 2 days. The febrile period in most of the patients did not exceed 2 days.
Coronavirus : Didier Raoult, l’infectiologue marseillais derrière la folie planétaire autour de l’hydroxychloroquine
Le microbiologiste préconise un traitement des malades sur la base d’éléments encore ténus. Savant reconnu, il divise par ses prises de position parfois iconoclastes.
Le professeur Didier Raoult dans son bureau de l’Institut hospitalo-universitaire (IHU) Méditerranée Infection, le 26 février. GERARD JULIEN / AFP
En quelques jours, il a réussi à faire d’une vieille molécule un objet de convoitise mondiale. Et d’un simple espoir thérapeutique contre le Covid-19 un remède miracle.
Une vidéo postée sur YouTube, un essai au mieux fragile, au pire bancal, et un débat public que la panique a rendu perméable aux promesses de guérison : c’est tout ce qu’il a fallu au microbiologiste français Didier Raoult, 68 ans, patron de l’Institut hospitalo-universitaire (IHU) Méditerranée Infection, pour déclencher une folie planétaire autour de l’hydroxychloroquine, commercialisée sous le nom de Plaquenil. Au Maroc, les autorités commencent à en stocker ; aux Etats-Unis et ailleurs, on commence à compter les premières victimes – par intoxication – de l’engouement pour la molécule.
Ευχαριστούμε για την ενημέρωση, η υγεία προϋποθέτει την απαλλαγή απο τον φόβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή