Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Στίχοι: Γεωργία Σιμίνη

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ


Σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς
παιδί μου, πως θα ζήσεις
με τι δαιμόνια και καημούς
οράματα θα χτίσεις.



Σε ποια ελπίδα, στέκεσαι
που θέλεις να πατήσεις
τα σπίτια που ονειρεύεσαι
που θέλεις να τα χτίσεις.

Χρέη σου παραδώσανε
για μια ζωή να έχεις
μα απ' τα καλά που έχουνε
εσύ πρέπει ν' απέχεις.

Σου λένε τρέξε, σπούδασε
μάζεψε πτυχία
αργίες τρέχα δούλεψε
μην κάνεις απεργία.

Για οικογένεια μη μιλάς
κι ούτε παιδιά μη κάνεις
και με αυτά που κονομάς
τον ύπνο σου θα χάνεις.

Το περιβάλλον΄που μαθες
καιρός να το ξεχάσεις
μόνο σκουπίδια σ' αμμουδιές
θα' χεις για να κοιτάζεις.

Για την αγάπη μην μιλάς
διχόνοια θα θερίζεις
κι αυτούς που σε διδάξανε
με μίσος θα τους βρίζεις.

Θα λες πως δεν σε μάθανε
να είσαι από ατσάλι
ν' αντέχεις μπόρες και βροχές
μαστίγιο στην πλάτη.

Συγχώρα με καρδούλα μου
θαρρώ πολλά πως στα' πα
ένα μονάχα μην ξεχνάς
τον άνθρωπο αγάπα!
ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

http://WWW.MUSICWAVE.GR/ΓΕΩΡΓΙΑΣΙΜΙΝΗ
http://spartinos.ning.com/profile/mytilinia
http://www.musicwave.gr/mytilinia/

ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΣΕΛΗΝΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ


Τα μάτια σου δεν με θωρούν τα χείλη σου δεν καίνε και συ μου λες να προσπαθώ να νιώσω τι μου λένε. (Ρ)Για ποια σελήνη μου μιλάς τι όνειρα μου φέρνεις εγώ δεν μένω πια εδώ τι θέλεις τι γυρεύεις. Δεν είμαι δω και πια δε ζω έπαψα να ελπίζω πώς να στεριώσει το φιλίσε χρώμα μόνο γκρίζο. Έχω ξεχάσει ν’ αγαπών’ αγγίζω τους πλανήτες με νιώθει μόνο η βροχή μαζί με τους αλήτες.(Ρ) Για ποια σελήνη μου μιλάς τι όνειρα μου φέρνεις εγώ δεν μένω πια εδώ τι θέλεις τι γυρεύεις. Δεν είμαι δω και πια δε…
ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου