Θέλω, λες, να φύγω και σου λέω όχι, μην τα παρατάς
κι ας γυρίζει ο κόσμος, η ελπίδα δε χάνεται γι' ανθρώπους σαν εμάς.
Έχεις λες πονέσει, γεμάτο το σώμα σου από χίλιες πληγές
μα εγώ σου γελάω και λέω, ζήσε τώρα, δίχως αυτές.
(Ρ)
Είσαι τ' αστέρι μου και γω σε βλέπω σαν το θεό
είσαι το ταίρι μου, σ' ένα γαλάζιο, λαμπρό ουρανό.
Κι αν σε πονέσανε, εσύ ψάξε κουράγιο να βρεις
γιατί ψυχούλα μου, το αξίζεις να αγαπηθείς.
Να' σαι ευτυχισμένος και γω να σε βλέπω, να σου γελώ
να' σαι ευτυχισμένος και μαζί σου αστέρι μου να' μαι και γω.
Μοναχά να θυμάσαι , πάντοτε να μου γελάς
κι η ζωή που σου' χει λείψει, θα γυρίσει τώρα για μας.
Είσαι το αστέρι μου, πως καμαρώνω που είσαι εδώ
μέσα στο γκρίζο μου, μοιάζεις με δώρο θείο και μαγικό.
Κλείσε τα μάτια σου κι άσε τις πόρτες σου όλες ανοιχτές
και όσα στερήθηκες, ζήσε τα τώρα, χωρίς ενοχές.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου