http://europeansocialmovement.blogspot.gr/
Τέλος στην Περιθωριοποίηση, στην Κοροϊδία και στην Υποκρισία!
Θέλω Πίσω τα χαμένα μου Ιδανικά, την Τιμή και την Αξιοπρέπεια Μου!
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα
Τον τελευταίο καιρό έγινα κι εγώ αποδέκτης των μηνυμάτων σχετικά με το Ελληνικό Κοινωνικό Κίνημα. Θα ήθελα να ακούσετε και την ταπεινή μου άποψη σχετικά με το θέμα.
Ο Σύλλογός μας, ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α., δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων αδικημένων γονέων (κυρίως μπαμπάδων) και παιδιών των διαζυγίων. Είναι ένας Μη Κερδοσκοπικός Φορέας που παλεύει να αλλάξει νοοτροπίες και να κάνει κοινωνικές παρεμβάσεις, ώστε, αν μη τι άλλο να περιοριστεί η αδικία.
Θεωρώ πως πράγματι είναι κίνημα πολιτών, αφού τόσο οι παρεμβάσεις όσο και ο ακτιβισμός είναι χαρακτηριστικά κινήματος. Σίγουρα ένας τέτοιος Σύλλογος δεν μπορεί να μετασχηματιστεί σε πολιτικό κόμμα, λόγω της φύσης του. Οπότε, είτε δημιουργηθεί κόμμα μπαμπάδων είτε όχι εμείς δε θα πάψουμε να υπάρχουμε, γιατί δε θα πάψει ο παρεμβατικός και κοινωνικός ρόλος μας.
Από την άλλη πλευρά τα κόμματα δημιουργούνται είτε από συγκεκριμένα συμφέροντα είτε είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων αγώνων, οι οποίοι οδηγούν σε πολιτικούς σχηματισμούς που προσπαθούν να αλλάξουν τους Νόμους και τη συμπεριφορά της εξουσίας απέναντι σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας, τα οποία συστηματικά αδικούνται από το πολιτικό κατεστημένο και το δικαστικό σύστημα. Παλαιότερα τα κόμματα στηρίζονταν και σε ιδεολογικές βάσεις, οι οποίες όμως σήμερα, όπως όλοι παρατηρούμε, έχουν ουσιαστικά μπει στο περιθώριο.
Τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΓΑΠΑ είναι ως επί το πλείστον αδικημένοι από το πολιτικό, δικαστικό και οικονομικό σύστημα. Καθημερινά αδικούμαστε και ιδιαίτερα σήμερα οι αδικημένοι πληθαίνουν. Η παρέμβαση του Συλλόγου φτάνει μέχρι ένα σημείο. Οι παρεμβάσεις των συλλόγων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο έχουν φτάσει πια στο ίδιο σημείο. Πλέον βλέπουμε να αδικούμαστε παράφορα, εμείς και τα παιδιά μας, και να μην μπορούμε να αντιδράσουμε, ενώ πολλές φορές δίνουμε την ψυχή μας. Αισθανόμαστε ότι δε μας ακούει κανείς... αρχίσαμε να απογοητευόμαστε.
Τα ήδη υπάρχοντα κόμματα μας βλέπουν ως επαίτες... μας κοροϊδεύουν, μας χρησιμοποιούν, μας... γκετοποιούν και μας περιθωριοποιούν.
Νομίζω η απάντηση σε όλα τα παραπάνω θα ήταν κι εμείς να συμμετάσχουμε στο πανευρωπαϊκό κίνημα των αδικημένων, όχι ως Σύλλογος αποκλειστικά, αλλά ως πολίτες που μας ενώνουν κοινοί αγώνες, κοινά συμφέροντα και κοινά προβλήματα. Να έχουμε κι εμείς έστω κι έναν αντιπρόσωπο ώστε να ακούγεται η φωνή μας. Να μην πνίγεται.
Ακούστε με... είναι σημαντικό.
Επαφίεται λοιπόν στη συνείδησή μας αν θα στηρίξουμε ένα τέτοιο πολιτικό σχηματισμό, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο Σύλλογος θα γίνει κόμμα. Ο Σύλλογος είναι και θα μείνει στους δρόμους των διεκδικήσεων, του ακτιβισμού, της υποστήριξης των αδικημένων, αλλά θα έχει κι ένα επιπλέον στήριγμα. Δε νομίζω ότι αυτό θα μας έκανε κάποιο κακό. Και εννοείται πως αυτό δε δεσμεύει κανέναν από τα μέλη του Συλλόγου να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα, στηρίζοντας από εκεί τις διεκδικήσεις μας.
Ως αδικημένος πολίτης και πάνω από όλα ως γονέας, ως θύμα των φαύλων πρακτικών μιας άνισης απονομής δικαιοσύνης, ενός σάπιου και στρεβλού πολιτικού συστήματος αλλά και ως μαχόμενο μέλος αυτού του Συλλόγου, επιθυμώ να συμμετάσχω στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ βάζοντας ένα Τέλος στην Περιθωριοποίηση, στην Κοροϊδία και στην Υποκρισία, ανακτώντας τα χαμένα μου Ιδανικά και ορθώνοντας ψηλά την Τιμή και Αξιοπρέπεια Μου ! Βασίλειος Καμπούρης, δικαστικός επιμελητής Κοζάνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου